ลูกคิดว่าลูกนี้มีบุญแน่ ที่มีแม่แสนประเสริฐให้เรียกหาแต่บางคนไม่มีแม่แสนโศกา เฝ้าร้ำหาแต่แม่อยู่ร่ำไปโอ้สิบสองสิงหาคือวันแม่ รักแม่แท้รักแม่จริงไม่หนีหายจะรักแม่ตราบจนสิ้นวันตาย น้อมใจกายกราบลงตักแม่เอยBY: นางสาวชนัญชิดา แก้วรุ่ง ม.4/10 เลขที่ 34
ขอน้อมนอบ หมอบกราบแท้ พระแม่แก้วสำนึกแล้ว ความเลว เคยเหลวไหลลูกซึ้งแล้ว แนววิถี ที่เป็นไปแม่ช้ำใจ เพราะลูกมา จนชาชินลูกสร้างกรรม ทำบาป กราบเท้าแม่ซึ้งใจแท้ แม่อภัย ให้หมดสิ้นน้ำตาแม่ แต่ละหยด ที่รดรินลูกแทบสิ้น ดังน้ำกรด รดหัวใจจะทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหลจะเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไปไม่ยอมให้ เสียใจซ้ำ ย่ำน้ำตา
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตักกรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใสแทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจเป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชากี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสนอาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่าแต่พระคุณ"หนึ่งหยดน้ำนมมารดา"ทั้งสามภพจบหล้า...หาเทียมทันลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อยหรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไปหนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อยต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจมิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์BY: นางสาว พรพิมล ศรีตั้งวงศ์ เลขที่ 16 ม.4/10
แม่ คำแรกลูกเพียรหัดออกเสียงกล่าวถ้อยเพียงวาจาซื่อแสนใสน้อยคนนักจักคิดทวนความหมายในคำเปรี่ยมใจเมตตาเอื้ออาทรคือผู้ให้ไม่มีที่สิ้นสุดเปรียบประดุจสายธารแลสิงขรหล่อเลี้ยงจิตปกป้องภัยไม่แคลนคลอนคอยพร่ำสอนต้นกล้าน้อยให้เติบโตBY: นางสาวกิตติกาญจน์ นิลวิสุทธิ์ เลขที่ 15 ม.4/10
ลูกคิดว่าลูกนี้มีบุญแน่
ตอบลบที่มีแม่แสนประเสริฐให้เรียกหา
แต่บางคนไม่มีแม่แสนโศกา
เฝ้าร้ำหาแต่แม่อยู่ร่ำไป
โอ้สิบสองสิงหาคือวันแม่
รักแม่แท้รักแม่จริงไม่หนีหาย
จะรักแม่ตราบจนสิ้นวันตาย
น้อมใจกายกราบลงตักแม่เอย
BY: นางสาวชนัญชิดา แก้วรุ่ง ม.4/10 เลขที่ 34
ขอน้อมนอบ หมอบกราบแท้ พระแม่แก้ว
ตอบลบสำนึกแล้ว ความเลว เคยเหลวไหล
ลูกซึ้งแล้ว แนววิถี ที่เป็นไป
แม่ช้ำใจ เพราะลูกมา จนชาชิน
ลูกสร้างกรรม ทำบาป กราบเท้าแม่
ซึ้งใจแท้ แม่อภัย ให้หมดสิ้น
น้ำตาแม่ แต่ละหยด ที่รดริน
ลูกแทบสิ้น ดังน้ำกรด รดหัวใจ
จะทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้
เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหล
จะเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไป
ไม่ยอมให้ เสียใจซ้ำ ย่ำน้ำตา
มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
ตอบลบกรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา
กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ"หนึ่งหยดน้ำนมมารดา"ทั้งสามภพจบหล้า...หาเทียมทัน
ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"
จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป
หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ
มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์
BY: นางสาว พรพิมล ศรีตั้งวงศ์ เลขที่ 16 ม.4/10
แม่ คำแรกลูกเพียรหัดออกเสียง
ตอบลบกล่าวถ้อยเพียงวาจาซื่อแสนใส
น้อยคนนักจักคิดทวนความหมายใน
คำเปรี่ยมใจเมตตาเอื้ออาทร
คือผู้ให้ไม่มีที่สิ้นสุด
เปรียบประดุจสายธารแลสิงขร
หล่อเลี้ยงจิตปกป้องภัยไม่แคลนคลอน
คอยพร่ำสอนต้นกล้าน้อยให้เติบโต
BY: นางสาวกิตติกาญจน์ นิลวิสุทธิ์ เลขที่ 15 ม.4/10